2015(e)ko irailaren 17(a), osteguna

IRAGANERA BIDAIA

Kaixo berriro ere!
Atzera begiratuta oroimen ugari datorzkit burura familia, eskola, lagunak...Nire bizitzako lehenengo urteak Jakintza ikastolan pasa nituen eta gogoan dudan lehen oroitzapena 5 urteko gelakoa da non nire kideekin batera ikasi eta jolasten nuen. Ezin dezaket hitzez adierazi momentu horietaz gogoratzen naizen bakoitzean sentitzen dudana baina oraindik irribarre bat marrazten zait ahoan gogoratzen ditudan bakoitzean. Ez dut uste garai hartan teknologiarekin kontakturik izan nuenik eta egia esan pozten naiz, izan ere, oso garai zoriontsua izan zen.
Lehen Hezkuntzan sartu bezain laister jarri nitzen teknologiarekin kontaktuan. Etxean ordenagailu bat zegoen, baina nik ez nuen harekiko interes handirik agertu eskolan erabiltzen hasi ginen arte. Primeran gogoratzen dut nola klasearen zati bat lana egiteari eskeintzen genion eta azken hamabost minutuak libre genituen gure kabuz nahi genuena bilatzeko edo egiteko. Asko gustatzen zitzaizkidan klase horiek niretzako oso berria baitzen mundu hura.

Handik aurrera, teknologia geroz eta gehiago sartzen joan zen nire munduan, eskolaz kanpo ere erabiltzen hasi bainintzen. Nire inguruan gehienek mugikorra zuten baina nik beranduagorarte ez nuen izan nire gurasoen erabakiz. Eskolan, gero eta gehiago erabiltzen hasi ginen teknologia era desberdinetan, proiektoren bitartez power point-ak ikusten genituen, interneten bilaketak egiten genituen, filmen bitartez gauza berriak ikasten genituen, etab. Egia esan, oso erabilgarria zen teknologia eskolan, asko ikasi genuen honi esker.

Hala ere, teknologiak beste edozerk bezala alde txarrak ere baditu. Nire esperientzian oinarrituta, teknologiak pertsonak banatzen ditu hauen artean barrerak sortuz. Nire kasuan, hau Nintendo moduko konsolekin eta lehen mugikorrekin gertatu zen. Klasekideen artean gailu berriena zuenak besteak baino errazago egiten zituen lagunak, eta honela, gailu hauek garrantzia hartzen hasi zuten. Niri zuzenki ez dit eragin honek baina nire ingurukoek jasan zuten diskriminazio mota bat edo beste mugikorra dela eta.

Orokorrean haurtzaroan teknologiak gauza on gehiago ekarri zizkidan txarrak baino, hala ere, urteak aurrera joan  ahala gizartea erabat murgildu da teknologia munduan da eta beraz, pertsonen arteko erlazioak aldatu egin dira. Batzuetan, jeandeak ordenagailuaren atzean dagoela ez du aurrez aurre daukazuean duen jarrera bera errazagoa delako pantaila baten aurrean zerbait esatea, aurrez aurre baino.

 Beraz, Teknologia oso tresna erabilgarria dela irusitzen zait eta ezinbestekoa hezkuntzan, baina, jakin behar dugu limite batzuk ezartzen inor kalteturik irten ez dadin.

Laister arte.






iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina